PostNL vraagt de overheid om 68 miljoen euro om verliezen op de postbezorging te dekken. Dit terwijl het bedrijf in 2024 nog een winst van 53 miljoen euro boekte. Een schrijnend voorbeeld van hoe geprivatiseerde bedrijven winst willen maken, maar meteen bij de overheid aankloppen als het tegenzit.

Het postbedrijf klaagt dat de postbezorging steeds minder oplevert, mede doordat minder mensen brieven versturen. Toch blijven de kosten voor personeel en infrastructuur hoog. In plaats van efficiëntere aanpassingen of een terugkeer naar een staatsbedrijf zonder winstoogmerk, probeert PostNL nu steun te krijgen of de Postwet te versoepelen.

Het ministerie van Economische Zaken wees de subsidieaanvraag direct af. Minister Dick Beljaarts noemde het verzoek “voorbarig” en benadrukte dat PostNL als geheel niet verlieslatend is. De regering ziet geen reden om belastinggeld te steken in een bedrijf dat nog steeds winst maakt.

Dit laat opnieuw zien hoe problematisch de privatisering van essentiële diensten is. Waar PostNL vroeger een staatsbedrijf was dat dienstbaarheid boven winst stelde, wordt het nu tot de laatste cent uitgeknepen door aandeelhouders. Zodra de winst daalt, moet de overheid bijspringen en dat terwijl consumenten steeds hogere tarieven betalen voor een steeds slechtere service.

Daarbovenop kreeg PostNL ook nog toestemming om Sandd over te nemen, wat de concurrentie in de postmarkt vrijwel uitschakelde. Dit roept vragen op over hoe eerlijk de markt werkt en waarom de overheid zulke monopolievorming toestaat.

PostNL vergeet wederom het ware verhaal te vertellen; het is niet alleen de schuld van de digitalisering, maar vooral van de steeds slechter wordende service. Daarom sturen de mensen geen brieven meer, niet andersom…

De vraag blijft: hoelang laten we essentiële diensten in handen van bedrijven die alleen winst najagen?